آئین مستان

چهل ساله که رو لبم لبخند نمیاد
چهل ساله که گریه ی من بند نمیاد
چشمام چشمام، چه گریونه
الشام الشام، دلم خونه،
شیرخواره می بینم گریه می کنم
گهواره می بینم گریه می کنم
گوشواره می بینم گریه می کنم
حسین، وای وای

هنوز رو تنم مونده جای کبودیا
هنوز یادمه محله ی یهودیا
کوچه کوچه، امون از شام
روی، نیزه، سر بابام
سلسله و طناب، مونده به یادم
گریه های رباب، مونده به یادم
بزم می و شراب، مونده بیادم
حسین، وای وای

چی جوری بگم میون گودال چیا بود
به جای کفن، یه تیکه از بوریا بود
گودال گودال، منو کشتی
نه سر، نه تن، نه انگشتی
زخمای بدنش می کشه منو
غارت پیرنش می کشه منو
زخمی که زدنش می کشه منو
حسین، وای وای

چهل ساله که رو لبم لبخند نمیاد
چهل ساله که گریه ی من بند نمیاد
چشمام چشمام، چه گریونه
الشام الشام ،دلم خونه
شیرخواره می بینم گریه می کنم
گهواره می بینم گریه می کنم
گوشواره می بینم گریه می کنم
حسین، وای وای  

آب به لب های تو رو زده
موج به پای تو زانو زده
 ماه خیمه به ماه فلک
ماه روی تو پهلو زده
 به ابروی تو ماشاالله
به گیسوی تو ماشاالله
پناه حرم جان زینب
به ابروی تو ماشاالله
به بازوی تو ماشاالله
یل کرببلا ماشاالله ....
هر کجا صحبت از شیر شده
دشمن تو زمین گیر شده
در مصافت کسی که میاد
یعنی از زندگی سیر شده
 به صاحب علم ماشاالله
به تیغ دو دم ماشا الله  
 رقیه میگه با لبخندش
عموی حرم ماشاالله ...
به ابروی تو ماشاالله
به گیسوی تو ماشاالله
پناه حرم جان زینب
به بازوی تو ماشاالله
یل کرببلا ماشاالله ...
 ای کمان ابروی علقمه
تنها رفتی سوی علقمه  
 تا که خوردی زمین گفت حسین
ماه گرفته توی علقمه
به آه حرم ، ای وای ، ای وای
به دست قلم ، ای وای ، ای وای
تو خیمه دیگه بعد از تو نیست  
کسی محترم ، ای وای ، ای وای

سقا و علمدار سپاه حسین

امید و پناه خیمه های حسین

دریا دل بی بدیل لشکر عشق

سردار دلاور توی راه حسین

راه افتاده، سمت دریا امیر دلها

مشک و داده،سکینه تو دستای سقا

هی می خونه،مددی یا حضرت زهرا

گرفته راه دریا

امید نا امیدا

تو دستش یک علم با

یه مشک خالی سقا

علمدار ای علمدار....

مشک و پر آب کرد و داره می بره

شمشیر عدو پیکرش و بدره

دستاشو همی مشک و به سینه گرفت

داره تیرها رو به جون و دل می خره

مشک پر اشک،می باره مثه چشای ساقی

بین این مشک قطره آبی نمونده باقی

داغ عباس،رو دل آقا زده چه داغی

پیچیده بوی زهرا

میونه دشت و صحرا

حسین داره می بوسه

دو دست پاک سقا

علمدار ای علمدار....

همه ی وجودم عباس

ای بود و نبودم عباس

ابوفاضل،ابوفاضل...

غوغای عطش بر پا شده

خیمه ها لب ریز سراب

دل همه رو خون می کنه

قحطی آب قحطی آب

اما یکی آروم نمیشه

مونده دلش در تب و تاب

از تشنگی داره می میره

شش ماه ی نازه رباب

چشمارو گریون میکنه

سقا رو دل خون میکنه

قلب عمو دیگه طاقت نداره

میره شاید یه کمی آب بیاره

تا که علی آروم بگیره

رو دستای مادر نمیره

تا چشم حسین خون نباره

قلب حرم بی شکیب

خیلی آقامون غریب

همه ی وجودم عباس

ای بود و نبودم عباس

ابوفاضل،ابوفاضل...

کنار شریعه رسیده

غم دلشو آب میکنه

آتیش می گیره چشم ترش

مشکو که سیراب می کنه

خونکای آب و میبینه

اما نمی نوشه ز آب

با دلی پر از حسرت و غم

باز یاد ارباب می کنه

غم نداره توی وفا

تکیه گاه خون خدا

سقا به سوی حرم پر کشیده

اما چرا امیدش نا امیده

هم مشک آبش رفته ز دست

هم محراب ابرو ها شکست

میرسه حسین قد خمیده

علقمه شد دریای خون

نقش زمین آسمون

همه ی وجودم عباس

ای بود و نبودم عباس

ابوفاضل،ابوفاضل...

قرارمون نبود رهات کنم

تو رو یه بار داداش صدات کنم

علقمه نبودی دست من قلم شد

مادر تو اومدمثل مادرم شد

هر کاری کردم آب بیارم نشد نشد نشد نشد

مشک و برا رباب بیارم نشد نشد نشد نشد

واااای،واااای،وااااای،واااای

چرا می خندیدن به گریه هام

تیرا رو در بیار از این چشام

بعد رفتن تو شیش ماهت می میره

معجرش رو محکم زینبت می گیره

پیکرمو نبر به خیمه داداش داداش داداش داداش

پاشو برو به فکر عباس نباش نباش نباش نباش

واااای،واااای،وااااای،واااای

همه گوشا میشه بی گوشواره

دعوا میشه سر یه گهواره

رو سرم نشون از ضربه ی عمود

بعد من رقیه،صورتش کبوده

وقتی بگه رقیه عمه کمک کمک کمک کمک

بچه ات رو میگرن به باد کتک کتک کتک کتک

واااای،واااای،وااااای،واااای

علی العباس واویلا، حسین تنهاست واویلا

عطش مثل آتیشه، علی العباس واویلا

لبها از خون  تر میشه ، علی العباس واویلا

تو این هُرم بی تابی، علی العباس واویلا

چشا دریاست واویلا،  علی العباس ، واویلا

علی العباس واویلا، حسین تنهاست واویلا

شده مادر آواره ، علی العباس واویلا

علی اصغر تب داره ، علی العباس واویلا

تو گهواره بی هوشه، علی العباس واویلا

حرم غوغاست واویلا،  علی العباس واویلا

علی العباس واویلا، حسین تنهاس واویلا

زمین بوی خون میده، علی العباس واویلا

داره زینب جون میده، علی العباس واویلا

با این حال بی تابش ، علی العباس واویلا

مثل زهراست واویلا، علی العباس واویلا

دل زینب گریونه، علی العباس واویلا

حسینش سرگردونه، علی العباس واویلا

عزدار یاراشه، علی العباس واویلا

دیگه تنهاس واویلا

علی العباس واویلا،  حسین تنهاست واویلا